അങനെ ഞാനും തുടങാന്നു വച്ചു ഒരു ബ്ലോഗ്.
എന്തു തുടങണം എവിടെ തുടങണം എന്നുള്ള പരംബരാഗതമായ കണ്ഫ്യൂഷനായിരുന്നില്ലാ നമ്മുടെ പ്രശ്നം ...ഒരു മൂടുണ്ടായില്ല പിന്നെ നമ്മുടെ ഗഫൂര്‍ക്കദോസ്ത്‌ പറഞഞപോലെ 'ഒരു ലെയിം കുടിക്കണം എന്നു വിചാരിചിട്ടു ടെയിം കിട്ടിയില്ല പിന്നെ പെയിസൈം ഇല്ല' ന്നതായിരുന്നു അവസ്ത...
കുഞ്ഞാടങനേ ഇരിക്കുന്ന സമയതിങ്കലാണു, ആ ടൈമിലാണു, സോഫ്റ്റായിട്ടുള്ള എന്‍ജിനീയറിങിന്‍റെ ലോകത്തില്‍ മറ്റേ അറ്റത്തു ഒരു മെല്ലെപ്പോക്കു തുടങിയതു...സ്വാഭാവികമായും ടീ മീറ്റിങ് [തെറ്റിധ:രിക്കല്ലേ ടീം മീറ്റിങല്ല] മെയില്‍ തള്ളല്‍[ഫോര്‍വേഡിങ് എന്നു മ്‌ഗ്ലീഷ്] പാട്ടു ഡൌണ്‍ലോഡു ചെയ്യല്‍ [സത്യായിട്ടും മലയളം കണ്ടു പിടിചിട്ടില്ലാത്ത വാക്കാണോ ഈ ഡൌണ്‍ലോഡല്‍? ] പിന്നെ ഒരു പണിയും ഇല്ലാത്തവന്‍റെ അടുത്തു പോയി വര്‍ക്കെങനെയുണ്ടെന്നു കുശലംചോദിക്കല്‍, നമ്മള്‍ വളരെ ഹാര്‍ഡായി വര്‍ക്കുകയാണെന്ന സത്യം പറഞ്ഞു ഫലിപ്പിക്കല്‍, പറ്റുമെങ്കില്‍ എ.സി.യിലും
വിയര്‍ക്കുകയാണെന്നു കാണിക്കനായി ടൌവ്വല്‍ എടുത്തു മുഖം തുടയ്ക്കല്‍ [അല്ലാണ്‍ടു അപ്പുറത്തിരിക്കുന്ന ലിപ്സ്റ്റിക്കിടതെ തന്നെ മനോഹരമായ ചുവന്ന ചുണ്ടുള്ള മിസ്സ് ബ്രിഗാന്‍സയെ ഇമ്പ്രെസ്സ് ചെയ്യണംന്നു വിചാരിച്ചിട്ടൊന്നും അല്ല , അല്ലാന്നെയ് , സീരിയസ് ആയിട്ടും അല്ല... ] ഓര്‍കുട്ടല്‍ ,രാഷ്ട്രദീപികാ സിനിമ , മനോര്മാ ഓന്‍ലയിന്‍ തുടങിയവ വായിക്കല്‍ എന്നീ കലാ പരിപാടികലുടെ എണ്ണം കൂടി ക്കൂടി വന്നു...
ഇതെല്ലാം കഴിഞിട്ടും സമയം ബാക്കി വരുന്നെതെങനെ കളയും എന്നതിനെ കുറിച്ചു ഇരുന്നും നടന്നും ഗൂഗള്‍ ചെയ്തും ആലോചിച്ചു സമയം വെയിസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നതിനിടയ്ക്കാണു 'എരിതീയില്‍ ജലാറ്റിന്‍ ബോംബ്' എന്നപോലെ മലയളി പെണ്കൊടി എന്നപേരില്‍ ബ്ലോഗിക്കൊണ്ടിരുന്ന ഒരു പെണ്കുട്ടിയെയും അവളുടെ ഫ്രെന്ടായ മട്ടൊരു മലയളി മങ്കയെയും പിന്നെ പണി കുറച്ചൊക്കെയുള്ള ഒരു കാഞ്ഞിരപള്ളി അച്ചായനേയും [സോറി, അല്ല.. മിസ്റ്റെര്‍ കുഞ്ഞൂഞ്ഞല്ലാന്നെയ്] കാണുന്നതും പരിചയപ്പെടുന്നതും... [ആ കഥ ഒരു ഇമ്മിണി വല്ല്യൊരു ബ്ലോഗിനുമാത്രം ഉണ്ട്... പുറകെ കെട്ടിയിട്ടെക്കാം , മിസ്സാക്കുകയില്ലാ...]
ആ മലയാളിപ്പെണ്‍കൊടിയാണു ഈ മലയാളത്തിലെഴുതുന്നതിന്‍റെ 'കിടിന്നാപ്പു' തന്നനുഗ്രഹിച്ചത്... 'മാതാ പിതാ ഗുരോ സുഹ്ത്തോ വന്ദനം' എന്നല്ലേ സാക്ഷാല്‍ രജനീകന്തു പറഞ്ഞത്... [ലേറ്റസ്റ്റാ... ഇറങാനിരിക്കുന്നതേ ഉള്ളൂ... അതാ ഈ പഴംചൊല്ല്` അത്ര ഫയ്മസ് അല്ലാത്തത്...] അതുകൊണ്ടു പെണ്‍കൊടീ നിനക്കും ബാക്കിയുള്ളവര്‍ക്കും വന്ദനം...
അങനെ എഴുതുവാനുള്ള ആഗ്രഹവുമായി ചെന്നു കേറിയതു ഉസ്താദ് [സോറി സ്ത്രീലിംഗം അറിയില്ല !] പെണ്‍കൊടിയുടെ ബ്ലോഗിലാണു... ധക്ഷിണ വെയ്ക്കാന്‍ പറഞ്ഞൂ... ഊരു തെണ്ടിയുടെ ജീന്‍സിന്റെ പോക്കറ്റില്‍ ആകെഉണ്ടായിരുന്നതു ചില കൂട്ടക്ഷരങള്‍... എഴുത്തിന്റെ ആദ്യാക്ഷരങള്‍ പറഞുതന്നു എഴുതിയതു തെറ്റിയതിന്റെ പേരില്‍ ചെവി പൊന്നക്കിയ മാതാശ്രീയെ മനസ്സില്‍ ധ്യാനിച്ചു ബ്ലോഗ് പോസ്റ്റിന്റെ രൂപത്തില്‍ ഒരലക്കങലക്കി... അവളുടെ 3 ബ്ലോഗിന്നും ഒരോരോ പോസ്റ്റ്... ഒന്നും വല്യമോശമായില്ലാ എന്ന ഉത്തമ വിശ്വാസം പ്ലസ് മനസ്സിന്നൊരാശ്വാസം...
ഞാന്‍ കാതോര്‍ത്തു ... ഇല്ലാ... മറ്റൊന്നും സംഭവിച്ചില്ലാ...
എന്നാലും മക്കള്‍ക്ക് വായനാ ശീലം വളരട്ടെ എന്ന ഒരു സദുദ്ദേശവുമായി മുട്ടത്തു വര്‍ക്കിസ്സാറിന്റെ, മലയള സാഹിത്യത്തിലെ ഒരു ക്ലാസ്സിക് പുസ്തകമായ, 'ഒരു കുടയും കുഞ്ഞു പെങളും' ലൈബ്രറിയില്‍ പോയി എടുത്തു തന്നു മൂന്നാം ക്ലാസ്സുകാരന്റെ കയ്യിലേക്കിട്ടുതന്ന പിതാശ്രീയെ പ്പൊലും ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ടു നാലും മൂന്നും ഏഴൂം പിന്നെ ഒരു അഞ്ജും അങനെ ആകെ മൊത്തം ടോട്ടല്‍ പത്തൊന്‍പതു ദിവസങള്‍കൊണ്ടതു വായിച്ചൂ തീര്‍ത്തു ഇരുപതാം ദിവസം അതുപോലെയോന്നെഴുതിയാലെന്തെന്നു സ്വയം ചിന്തിച്ചു, മാതാശ്രീയുടെ കാഷ് ലോക്കെറില്‍നിന്നും പലപ്പോഴായി അടിച്ചുമാറ്റി ആവശ്യം കഴിഞിട്ടും ബാക്കിവന്ന നമ്മുടെ റിസര്‍വ് ബാങ്കിലെ സേവിങ്ക്സ് അക്കൌന്ടില്‍ നിന്നും, വിത്ഡ്രോ ചെയ്ത സിങ്കപ്പൂര്‍ ഡോള്ളേഴ്സുമായി , എങനേ ,സിങ്കപ്പൂര്‍ ഡോള്ളേഴ്സുമായി വേലായുധേട്ടന്റെ ഷോപ്പിങ് കൊംപ്ലെക്സില്‍ നിന്നും [ - പത്തു പൈസ വരെയുള്ള മിട്ടായിയും പതിനന്ചു പൈസയ്ക്കു പുളി അച്ചാറും, ആസ് നോണ്‍ ആസ് എലന്തയ്ക്കാ അച്ചാര്‍, പിന്നെ പനി പിടിച്ചാല്‍ കഴിക്കാനുള്ള ബ്ണ്ണും അത്യാവശ്യത്തിന്നു നൂറു പേജുള്ള വരയിട്ട പുസ്തകവും പെന്നും മാത്രം കിട്ടുന്ന സാമാന്യം വല്ല്യ ഒരൊന്നൊന്നര പെട്ടിക്കട എന്നു മലയാളം - ] നൂറു പേജുള്ള വരയിട്ട പുസ്തകവും ഒരു പെന്നും മേടിച്ചു രണ്ടു ദിവസം അതും കുത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്നു എഴുതി തുടങിയ ആ ആവേശം ഇപ്പോഴും മനസ്സില്‍, ഓടിച്ചിട്ടടിച്ചിട്ടും കെടാതെ ചൈനയിലേക്കൊടിച്ചു കൊണ്ടു പോയ, ആ ഒളിംബിക്സ് ദീപ്ശിഖയെന്നപോലെ കത്തിജ്വലിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതിന്റെ ഒരു സന്തോഷം നല്‍കിയ ഒരു പിക്ക് അപ്പുമായി ഞാനും എഴുതുന്നു...
.. ഇതുവരെ ജീവന്‍ പോയില്ലെങ്കില്‍ ശ്വാസം വലിച്ചോളൂ ... നന്നയിട്ടു തന്നെ വലിച്ചോളൂ...
ഡിസ്ക്ലെയിമര്‍: ഈ ഒരാവേശത്തില്‍ ഞാന്‍ എഴുതുന്നതില്‍ കടന്നു വരുന്ന ക്ഥാപാത്രങളുമായി അര്‍ക്കെങിലും ഷോര്‍ട്സയിറ്റോ ലോങ്സയിറ്റോ ആയി എന്തെങ്കിലും ബന്ധം തോന്നുകയാനെണ്കില്‍ അതിന്നും പിന്നെ ഞാന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്ന മംഗ്ലീഷിന്നും എന്റെ അക്ഷരതെറ്റുകള്‍ക്കും എന്നെ മലയാളം പടിപ്പിക്കന്‍ ശ്രമിച്ചു പലപ്രവശ്യം സുല്ലിട്ട എന്റെ ഗുരുനാധന്മാരോ തുന്ചത്തെഴുതച്ചനോ യാതോരു ഉത്തര വാദിത്തവും ഉന്ടായിരിക്കുന്നതല്ലാ...
അങനെ ഇന്നും സമയം പന്ത്രണ്ടുമണി.. ബാക്കി നാളെ.. എന്നുവച്ചാല്‍ ഇനിയും എന്റെ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിലെ എംടി ഉണര്‍ന്നെഴുന്നേല്‍ക്കുന്ന ദിവസം... അപ്പോ ഗുഡ് നൈറ്റ്...
